W ramionach gwiazd #9

Tytuł: W ramionach gwiazd

Autor: Amie Kaufman, Meagan Spooner

Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte

Od ponad tygodnia miałam tzw. kaca książkowego. Nie mogłam nic czytać. Zmuszałam się, co  kończyło się na tym, że zaczęłam czytać parę pierwszych stron książki i odkładałam ją na miejsce. To się powtórzyło kilka razy. Więc zrezygnowana sięgnęłam właśnie po „W ramionach gwiazd” i ta książka mnie uleczyła, dała mi kopa i siłę do czytania kolejnych książek, pisania recenzji.

Jedno jego spojrzenie wystarczy, by rozpalić we mnie krew. Zdaje mu się, że nie widzę, jak wyciąga rękę w moją stronę i jak powstrzymuje się w ostatniej chwili. Jest niecierpliwy, ale potrafi się hamować - chce mnie odzyskać, ale czeka. Myśli, że mamy czas.

Co mnie skłoniło do kupienia tej książki ? Nieziemska okładka ! <3 Po prostu to była miłość od pierwszego wejrzenia.

Lilac LaRoux jest szesnastoletnią córką najbogatszego człowieka w galaktyce. Tarver Merendsen jest osiemnastoletnim majorem, bohaterem wojennym, który nie należy do elity, ale dzięki jego zasługach wojennych jest znany w całym kosmosie. Jedyne co ich łączy to przebywanie na tym samym promie kosmicznym, największym w całej galaktyce – Ikarze, który należy do ojca Lilac. Podczas podróży dochodzi do katastrofy. Żywi wychodzą z niej tylko Lilac i Tarver. Oni jak i szczątki promu rozbijają się na niezamieszkanej planecie. Aby wrócić do domu muszą działać szybko, pokonując własne ograniczenia i przede wszystkim, co okazuje się bardzo trudne, muszą współpracować.

„ W ramionach gwiazd” jest pierwszą książką, której akcja się dzieje w kosmosie jaką czytałam. Czułam, że to będzie książka, którą warto kupić i nie pomyliłam się. Historia, która przewija się przez kartki powieści jest zaskakująca i trzymająca w napięciu. Poznajemy całkiem inny świat, w którym podróże kosmiczne to normalność.Bardzo dobrze pobudza wyoraźnie. Muszę przyznać że książka nie była przewidująca, a jej tajemniczość sprawiała, że nie dało się rady od niej oderwać. Chociaż czasem musiałam odłożyć na chwilę książkę, żeby przemyśleć co się w niej wydarzyło, ochłonąć, to z wielką ciekawością do niej wracałam. Akcja nie rozciąga się w nieskończoność, a romans, który kwitnie między bohaterami nie jest jakąś słodką, cukierkową historią.

         Gniew jest moją tarczą i jeśli ją upuszczę, rozpadnę się na kawałki.

Narracja jest pierwszoosobowa z punktu widzenia Lilac jak i Tarvera, dzięki czemu łatwiej nam poznać bohaterów i zrozumieć ich motywy działań. Postacie są świetnie wykreowane. Nie są idealnymi ludźmi i nie denerwują czytającego, co jest dla mnie bardzo ważne.  Autorki świetnie pokazały co się dzieje, kiedy staramy się ukryć nasze prawdziwe uczucia, emocje i myśli. Granie kogoś kim nie jesteśmy po prostu się nie opłaca i prowadzi do tego, że ranimy innych i siebie.

Na okładce jest napisane, że to jest I tom. Są jeszcze dwie części, na razie nie wydane w Polsce. Każda z tych części opisuje całkiem inne historie, a bohaterami są inne osoby. Nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła je przeczytać :)

          Opieram się o bibliotekę i wtedy nagle przychodzi mi do głowy, że jest tu jednak coś prawdziwego – książki. Sięgam do tyłu i przesuwam palcami po ich stronach, obitych szorstką skórą grzbietach, po czym wyswobadzam jedną z ciasnego rzędu. Nikt ich tu nie czyta – są ozdobą, wybrane nie ze względu na treść, lecz na imponujące skórzane oprawy. Tej jednej nikomu nie będzie brakowało, a mnie potrzebny jest zastrzyk rzeczywistości.

Czytaliście tą książkę ? Jakie są wasze odczucia? Piszcie w komentarzach ! :)